W Mokremlipiu zakończono prace konserwatorskie i restauratorskie przy zabytkowych obiektach sakralnych — fragmentach muru dawnego kościoła z XV wieku oraz dzwonnicy bramnej pochodzącej z XVII wieku. Zadanie zostało zrealizowane w ramach projektu „Zabezpieczenie, zachowanie oraz utrwalenie fragmentów muru dawnego kościoła (XV w.) i dzwonnicy bramnej (XVII w.) w Mokremlipiu”, współfinansowanego z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków.
W ramach inwestycji wykonano naprawę i wzmocnienie fundamentów oraz ścian obu obiektów, zadaszono ruiny dawnego kościoła i odnowiono pokrycie dachowe dzwonnicy. Całkowita wartość przedsięwzięcia wyniosła 120 tysięcy złotych, z czego 98 tysięcy stanowiło dofinansowanie z programu rządowego. Prace były prowadzone od listopada 2024 roku i zakończą się we wrześniu 2025 roku.
Zabytkowe obiekty znajdują się na terenie tzw. starego kościeliska, położonego na północ od obecnego kościoła parafialnego. To właśnie tam zachowały się ruiny dawnej świątyni z początku XV wieku oraz dzwonnica bramna z połowy XVII wieku. Teren ten był niegdyś cmentarzem przykościelnym, a później cmentarzem grzebalnym, czynnym do końca XVIII lub początku XIX wieku. Zachował się on w formie prostokąta o powierzchni około 0,17 hektara. Do dziś przetrwał tam jeden grób należący do Piotra i Tekli Grabowskich, dawnych dziedziców pobliskiego Sułowca zmarłych około 1829 roku.
Miejsce to ma również wyjątkową wartość przyrodniczą. W jego pobliżu rośnie potężna lipa, jedna z najstarszych w województwie lubelskim, której obwód pnia przekracza 700 centymetrów.
Historia parafii w Mokremlipiu sięga XV wieku. 15 stycznia 1403 roku biskup Stefan ze Lwowa dokonał konsekracji kościoła pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego, którego budowa trwała około pięćdziesięciu lat. Od tego momentu rozpoczęła się historia jednej z najstarszych parafii na terenie ówczesnej diecezji chełmskiej, należącej wcześniej do diecezji krakowskiej.
Dawny kościół, wraz z otaczającym go cmentarzem i wiekowym drzewostanem, został wpisany do wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków. Dzięki przeprowadzonym pracom konserwatorskim miejsce to zostało zabezpieczone przed dalszym niszczeniem i na nowo stało się ważnym elementem dziedzictwa kulturowego regionu.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.