Już jesienią w 2024 roku rozpoczęto wykopaliskowe badania archeologiczne wyprzedzające budowę drogi ekspresowej S-17 Piaski-Hrebenne na odcinku nr 6 (węzeł „Zamość Wschód” wraz z węzłem – węzeł „Zamość Południe” wraz z węzłem w gminie Łabunie), w obszarze dużego stanowiska archeologicznego, zlokalizowanego na łagodnym stoku doliny rzeki Łabuńki.
Stanowisko to odkryto w trakcie badań powierzchniowych realizowanych w ramach ogólnokrajowego programu Archeologiczne Zdjęcie Polski.
Stanowisko to podlega prawnej ochronie konserwatorskiej, jako ujęte w wojewódzkiej ewidencji zabytków i włączone do gminnej ewidencji zabytków Gminy Łabunie.
Trasa przebiegu drogi ekspresowej S17 „przecina” obszar tego stanowiska i z tego względu urząd konserwatorski wskazał na potrzebę przeprowadzenia archeologicznych badań wykopaliskowych, przed rozpoczęciem właściwych robót drogowych.
- W początkowym etapie badań usunięto warstwę humusu - na wskazanej do badań powierzchni wykopów, a następnie oczyszczono ją ręcznie łopatami w celu wyróżnienia zarysów odsłanianych obiektów ich zadokumentowania, a następnie eksploracji . Ze względu na kontynuację stanowiska poza wstępnie wyznaczony teren do przebadania, powierzchnia badań została poszerzona o kolejne 183 ary, w celu przebadania całości obszaru stanowiska wchodzącego w strefę przebiegu S17, co daje prawie 3 ha terenu badań archeologicznych - tłumaczy Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków.
Dotychczas na stanowisku zadokumentowano i przebadano 220 obiektów archeologicznych o zróżnicowanej wielkości, przeznaczeniu i charakterze. Wśród nich odnotowano kilka obiektów mieszkalnych (duże prostokątne zarysy o wymiarach 5m x 6 m), którym towarzyszyły różnorodne jamy gospodarcze i dołki po słupach stanowiących naziemną konstrukcję tych obiektów. Najciekawszym obiektem odkrytym dotychczas na tym stanowisku jest zapewne średniowieczna studnia , która posiadała obudowę z drewnianych desek, zapewniających stabilność jej konstrukcji.
W odkrywanych obiektach ziemnych odnotowano kilkaset fragmentów ceramiki datowanej na okres późnego średniowiecza (XIV-XV w.), ułamki kości zwierzęcych, kilkanaście nieokreślonych przedmiotów żelaznych, nieliczne narzędzia krzemienne oraz kościaną szpilę, szydło i kamienne żarno. Ze wstępnej oceny odkrywanych obiektów i zabytków ruchomych wynika, że ich zdecydowana większość pochodzi z okresu późnego średniowiecza, co może wskazywać na osadę będącą najstarszym miejscem historycznego osadnictwa w Łabuniach, gdyż pierwsza wzmianka ze źródeł historycznych o tej miejscowości pochodzi z 1428 roku.
reklama
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.